Entradas

"Os clons de 'Dolly' soon tan sans como calquera outra ovella"

Imagen
Moitos dos anteriores estudos dicían que os clons da ovella Dolly morren moi xoven, pero estes estudos descubriuse que era falso.  Un novo estudo defende que os animais clonados poden vivir unha longa vida e sana como os que nacen por métodos naturais. Para iso colléronse catro copias exactas da ovella Dolly, criadas en Escocia e ao contrario que a súa proxenitora (morreu cando tiña seis anos e media de idade) chegaron ata os nove anos de idade (mais ou menos o máximo que pode chegar una ovella de idade). Chegaron sen rastros de envellecemento acelerado. Descubriuse que Dolly desarrollou aryritis aos cinco anos e logo tivo que ser sacrificada tras contraer un cáncer de pulmón. Nunca quedou de todo claro si a súa doenza ósea debíase a un envellecemento prematuro normal, pero a súa morte no tivo nada que ver con iso. Un estudio publicado en Nature Communications confirma que as catro clons de Dolly non sofren artritis, diabetes, doenzas cardiovasculares ou outro trastorno asocia

"Mamá fala e o cerebro do seu fillo desperta"

Imagen
A voz da nai nun bebé non só o calma, senón que tamén activa moitas e importantes rexións cerebrais. Según un estudo publicado pola Universidade de Harvard estas rexións incluen as emocións, as sociedade, as do recoñecemento de rostro e as que discriminan o que é relevante. Está relación só se produce coa súa proxenitora. Parte do noso aprendizaxe social, de lenguaxe e de procesos emocionais son adquiridos polo simple feito de escoitar a nosa nai. Este estudio comprobou que a voz da nai ten un acceso rapido a estas zonas cerebrais, grazas aos circuitos cerebrais. A investigación foi feita a nenos entre 7 e 12 anos de idade e consisteu en grabar nunha cinta tres palabras sen sentido ditas por as súas proxenitoras e outras tres palabras por mulleres descoñecidas para os nenos. Un 97% dos rapaces recoñeceron a voz da súa nai con só escoitala un segundo. Según o estudio os nenos reacionaban mellor ao sonido da súa proxenitora ca a da extraña. Según Abrams; a persoa que realizou esta

"Separar a xemelgos na escola é danino"

Imagen
Científicos da Universidade de Winconsin (EEUU) realizaron unha investigación no 2004 con 878 parexas de xemelgos entre cinco e sete anos para comprobar o comportamento  (tanto nos estudos como de carácter ) destes dous irmáns ao separalos da mesma clase no colexio. Para iso investigaron 3 grupos: un grupo onde os xemelgos estiveran na mesma clase, outro que foran separados aos sete anos e outro que foron separados aos cinco. Comprobaron que os rapaces que foron separados aos cinco anos tiñan problemas emocionais como medo, tristeza e inseguridade. Iso provocou nos rapaces (monozigóticos) que eses problemas emocionais foran aumentando. Mentres que nos rapaces (dizigóticos) desaparecía despois dun curso.                                                                                                     Os rapaces que foron separados aos cinco anos tiñan máis problemas de aprendizaxe que os que estaban na mesma clase.                                     Os rapaces que foron separados

"Razóns porque somos diestros ou zurdos"

Imagen
 Entre un 10 e un 15% da poboación é zurda. Non se determina nin pola raza, ni o sexo ni o seu lugar xeográfico. A explicación de porque algunhas persoas mostran destreza coa man, co pé ou co resto co lado esquerdo ou con ambas parecía ata agora un enigma.  Durante moito tempo relacionouse coa actividade que rexistraba o hemisferio dereito e esquerdo do cerebro durante o desarrollo do feto. Pero un novo estudio desminte está hipótese e danos a resposta a este misterio . Os investigadores da Universidade Ruhr de Bochum (Alemaña) sinalan un articulo publicado na revista eLife que nos conta que aunque está habilidade si se desarrolla no ventre materno o causante non é o cerebro se non a medula espiñal. Os científicos detectaron que ás oito semanas de xestación xa existen as diferenzas xenéticas entre zurdos e destros. A expresión de certos xenes da medula espiñal, encargados de controlar o movemento das pernas e dos brazos é distinta para cada un de estes grupos. Desde á década

"Os neandertais seguen vivos no noso xenoma"

Imagen
  Os neandertais extinguíronse fai 40.000 años pero seguen vivos no noso xenoma xa que 10.000 anos antes de desapareceren tiveron relacións sexuais con outros antepasados nosos; os Homo sapiens. Os xenes destes antepasados seguen activos nos europeos e afectan na altura e na propensión á esquizofrenia ou o lupus. Os asiático e os oceánicos levan outros xenes, procedentes de encontros con persoas arcaicas, como os senisovanos. Xa había evidencias estadísticas sobre a importancia do ADN neandertal que aínda se conserva o xenoma para a variedade humana actual. A presenza ou a ausencia de estos xenes arcaicos podíase correlacionar coa adaptación ás altas montañas do Tíbet e coa predisposición á depresión patolóxica. A investigación actual demostra que os xenes neandertais afectan a rasgos esencias para a nosa adaptación. somos unha especie variable e o ADN arcaico contribúe e el. O xefe do estudo, Joshua Akey da Universidade de Washington en Seattle explícanos que fai 50.000 anos desp

"Comportamentos do enamoramento ao instinto maternal"

Imagen
Na Nature Neuroscienceha (revista inglesa) foi publicada un descubrimento sobre o embarazo. Hai unha teoria onde di que que o embarazo cambia o cerebro da nai. O mundo deixa de importarlles en canto quedan embarazadas. Toda a sua atención, todo o seu afecto se dirixe ao ser que crece no seu interior e aunque non significa que que lle deixen de importar as demais cousas, todo pasa a segundo plano. É unha parte do que desde outras aproximacións denominase instinto maternal. A comprobación de que esta alteración se manteña tras o parto tampouco resulta sorprendente. Sendo a humana unha das especies cuyas crías máis tempo tardan en poder vivir de forma autónoma, o normal é que se manteña ao menos durante uns anos. Desde que a resonancia magnética funcional permite penetrar no crebro e ver qúe áreas se activan e qué tipo de neurotransmisións interveñen, proliferan os estudios que, como este, permiten describir os mecanismos que interveñen no comportamento. Resulta moi interesante, pero c

"Ahora os pais teñen que facerlle os deberes os seus fillos"

Imagen
Miguel, avogado dunha empresa de comunicación audiovisual como moitas persoas,  nunca sae do traballo antes das sete, e cando chega a casa vese obrigado a facerlle os deberes os seus fillos. A súa filla de tres anos mandaronlle facer un escudo familiar, un disfraz con teas recoxladas, un pequeno cuestionario na casa ou unha maqueta do barrio no qu vive, cando a nena non pasa de facer garabatos. Tamén recibiu a invitación de ir aoaoa oloxio do seu fillo, a dar unha charla sobre a súa profesión , o que implica que teña que pedir unha mañá libre e quitarlle tempo o teu traballo. Miguel, como outros moitos adultos, non entende por qué ten que facer deberes para o colexio, sen embargo fano para que os seus fillos non queden en vergonza ó dia seguinte, ser os únicos de non facer os traballos pedidos. Esta dobre xornada (laboral e  escolar ) torpea o equilibro psicolóxico de moitos pais. Vense obrigados a manter unha conduta que fai que se tambale o seu benestar físico, psíquico e social